انتخاب کفپوش بیمارستانی برای محیط های درمانی – بخش دوم

از آنجا که انتخاب کفپوش بیمارستانی و سایر فضاهای درمانی و بهداشتی، نقشی مهم در بهبود کیفیت و ایمنی محیط، کاهش استرس بیماران و کادر پزشکی و افزایش رضایت استفاده کنندگان از این فضاها را در پی دارد، در هنگام انتخاب کفپوش بیمارستانی برای یک فضای درمانی، باید معیارها و اولویتهای مربوط به آن فضا را در نظر گرفت و در دستور کار قرار داد. در حالی که هر کدام از فضاهای بهداشتی و بخشهای مربوط به آنها، نیاز ها و ویژگی های مخصوص به خود را دارند، برای انتخاب کفپوش بیمارستانی یا هر فضای بهداشتی، ویژگی ها و نکات مهمی وجود دارند که باید کفپوش های انتخاب شده، دارای این ویژگی ها باشند.

از جمله مهمترین مواردی که به عنوان ویژگی های یک کفپوش بیمارستانی باید به آنها توجه نمود می توان به موارد زیر اشاره کرد:

دوام بالا در برابر ترافیک عبوری بیمارستان (تحمل حرکت ویلچر ،تخت و سایراقلام و وسیله های سنگین بیمارستانی)
مقاومت نسبت به مواد شیمیایی (کفپوش باید قابل ضد عفونی شدن بوده و نسبت به شوینده های خاص و مواد شیمیایی مقاوم باشد)
مقاومت نسبت به لکه پذیری (در فضاهای خاص مقاومت نسبت به لکه های خون، اسیدهای آمینه، بتادین و … اهمیت می یابد)
مقاومت نسبت به لغزندگی
مقاومت نسبت به الکتریسیته ساکن (دارا بودن خاصیت آنتی استاتیک)
مقاومت آکوستیکی (دارا بودن بودن ویژگی جذب سر و صدا)
دارا بودن ویژگی آنتی باکتریال
امکان اجرای بدون درز (برای از بین رفتن خطر تجمع آلودگی ها و باکتری ها)
نگهداری و تمیز کاری آسان (همراه با خاصیت درخشندگی ظاهری که حس تمیزی و پاکی را القا می کند)
تنوع طرح و رنگ (جهت تفکیک بخشهای مختلف در یک بیمارستان)

شیدارک سابقا در مقالاتی مانند “مقاومت نسبت به لغزندگی در کفپوشها” ، “آشنایی با استانداردهای مقاومت به حریق در کفپوشها” ، “آشنایی با کفپوشهای آنتی استاتیک” برخی از مهمترین استانداردها و ویژگی های فنی کفپوش ها را شرح داده که توصیه می شود آنها را مطالعه نمایید.

در بخش اول این مقاله، “شیدارک” به بررسی ویژگی های مورد نیاز برای انتخاب کفپوش بیمارستانی مناسب برای فضاهایی مانند راهرو های بیمارستان و ورودی های بیمارستان پرداخت است. در این مقاله “شیدارک” ویژگی های فنی و نیز گزینه های مناسب برای انتخاب کفپوش بیمارستانی مورد استفاده در اتاقهای عمل، اتاق بستری بیماران و اتاق استراحت پرستاران پرداخته است.

برای مطالعه بخش اول مقاله می توانید روی لینک مقاله کلیک نمایید. “انتخاب کفپوش بیمارستانی و محیط های درمانی-بخش نخست”

کفپوش بیمارستانی اتاق پرستاران

اتاق پرستاران فضایی است برای اقامت، انتظار و استراحت پرستاران و کادر پزشکی. این اتاق گرچه کمتر مورد توجه بیماران و مراجعین قرار می گیرد، ولی فضایی بسیار مهم برای پرستاران و کادر پزشکی بیمارستان محسوب می شود. ایجاد آسایش برای پرسنل بیمارستان جهت خدمات دهی بهتر به بیماران، بسیار مهم و ضروری می باشد و به همین دلیل کفپوش بیمارستانی مورد استفاده در این فضا باید دوام بالایی داشته، و نیاز به تمیز کاری مداوم نداشته باشد. کفپوش های پیشنهادی برای استفاده در این فضا را می توان از میان انواع کفپوش های وینیلی بصورت رول یا تایل انتخاب نمود. همچنین می توان از کفپوش های سرامیکی نیز به عنوان کفپوش این فضا استفاده نمود. با توجه به اینکه کفپوش های رزینی مانند کفپوش اپوکسی و پلی یورتان، کفپوش هایی با حال و هوای صنعتی و بی روح محسوب می شوند (از نظر ظاهری)، به همین دلیل برای استفاده در فضاهای استراحت توصیه نمی شوند.

کفپوش اتاق عمل

اتاق عمل را می توان مهمترین و خاص ترین فضای هر بیمارستان به حساب آورد. بالا بودن اهمیت و حساسیت این فضایی سبب می شود که عملکرد صحیح و مناسب تمام وسایل و امکانات در اولویت قرار داشته، و به همین دلیل مهمترین هدف در انتخاب تمام اجزاء مورد استفاده در اتاق عمل بیمارستان این است که اتاق عمل بالاترین کارایی و در عین حال بالاترین حد از تمیزی و استریل بودن را داشته باشد. اهمیت و حساسیت بالای اتاق عمل، سبب می شود که کفپوش های مورد استفاده در اتاق عمل بالاترین استانداردها را داشته و بالاترین میزان سخت گیری ها در هنگام انتخاب آنها صورت گیرد. بطور کلی مهمترین ویژگی های کفپوش مناسب برای یک اتاق عمل را می توان بصورت زیر تقسیم بندی نمود:

کفپوش اتاق عمل باید آنتی استاتیک باشد. (با توجه به وجود دستگاه های الکتریکی حساس)
کفپوش اتاق عمل باید آنتی باکتریال باشد. (با توجه به اینکه این فضا بالاترین درجه اهمیت را در کنترل آلودگی ها و عفونت ها دارد).
سطح نهایی کفپوش اتاق عمل باید کاملا صاف و بدون بافت باشد تا از تجمع آلودگی ها و باکتری ها جلوگیری شود.
کفپوش اتاق عمل باید بدون درز باشد.
کفپوش اتاق عمل باید نسبت به لکه پذیری مقاومت داشته باشد (مخصوصا مقاومت نسبت به لکه های ناشی از خون، اسیدهای زیستی، بتادین و …).
کفپوش اتاق عمل باید نسبت به شوینده ها، مواد شیمیایی و مخصوصا مواد مورد استفاده جهت استریل کردن فضاهای بهداشتی مقاوم باشد.
کفپوش اتاق عمل باید پایداری و دوام بالا در برابر رفت و آمد و نیز حرکت تخت های بیمارستان داشته باشد.
کفپوش اتاق عمل باید به راحتی قابل تمیز کاری بوده و نگهداری از آن آسان باشد.
کفپوش اتاق عمل باید قابلیت نصب روی دیوار را داشته باشد. یعنی امکان امتداد کفپوش روی دیوارها باید وجود داشته باشد. این نکته در اجرای بدون درز کفپوش و جهت جلوگیری از ایجاد درز بین کفپوش و دیوارها از اهمیت بسیاری بالایی برخوردار است. (درزها محل تجمع باکتری ها هستند).

برای مطالعه بیشتر درباره کفپوش های آنتی استاتیک می توانید مقاله “آشنایی با کفپوشهای آنتی استاتیک” را مطالعه نمایید.

با توجه به ویژگی هایی که در بالا ذکر شد، مشخص است که برای انتخاب کفپوش بیمارستانی مناسب اتاق عمل، گزینه های فراوانی در دسترس نبوده و در همه دنیا تقریبا برای چنین فضایی از ۲ نوع کفپوش استفاده می شود.

کفپوش وینیلی
کفپوش های رزینی (مانند اپوکسی و پلی یورتان)

کفپوش های رزینی از بهداشتی ترین و بهترین گزینه های قابل استفاده جهت کفپوش اتاق های عمل هستند.این کفپوش ها علاوه بر دارا بودن ویژگی های فنی ذکر شده تنوع خوبی نیز از نظر رنگ داشته و براحتی می توانند سلیقه و نظر معماران و طراحان را نیز جلب نمایند. در کنار کفپوش های رزینی ، کفپوش های وینیلی یا اصطلاحا کفپوش های pvc نیز گزینه ای مناسب برای استفاده در این فضاها هستند و مانند کفپوش های رزینی علاوه بر دارا بودن ویژگی های فنی تنوع بسیار بالایی در طرح و رنگ را ارائه می نمایند. نکته مهم در انتخاب کفپوش وینیلی یا pvc این است که، برای استفاده در اتاق عمل صرفا از انواع رولی این کفپوش ها باید استفاده نمود و انتخاب تایل های وینیل در این شرایط، انتخاب مناسبی محسوب نمی شود.

برای آشنایی بیشتر با کفپوشهای وینیلی می توانید مقالات “آشنایی با کفپوش وینیلی هموژن” ، ” آشنایی با کفپوش وینیلی هتروژن “ و “کفپوش وینلی بیمارستان” را مطالعه نمایید.

برای آشنایی بیشتر با کفپوشهای رزینی می توانید مقالات “آشنایی با کفپوش اپوکسی و پلی یورتان” و “انواع کفپوش اپوکسی و پلی یورتان و موارد مصرف آنها” را مطالعه نمایید.

اتاق بیماران – اتاق بستری

مطالعات نشان داده است که بستری بیماران در اتاقهایی که در آنجا احساس راحتی و در خانه بودن را دارند، در روند بهبودی بیماران تاثیر مثبت داشته و همچنین تعامل بیماران با ملاقات کنندگان را نیز بهبود می بخشد. به همین دلیل در بسیاری از بیمارستانها سعی می شود که اتاق بستری بیماران، به گونه ای یادآور فضای خانه باشد.این رویکرد سبب می شود که،کفپوش مورد استفاده در اتاق بیماران یک بیمارستان، کفپوشی باشد که بتواند چنین احساسی را در بیماران ایجاد نماید. اما این مورد فقط یکی از ویژگی های کفپوش مورد استفاده در اتاق بیماران می باشد. سایر ویژگی های کفپوش مورد استفاده در اتاق بیماران را می توان بصورت زیر دسته بندی نمود.

استفاده از سرامیک به عنوان کفپوش اتاق بیمار – کفپوش بیمارستانی

تنوع در طرح و رنگ
دوام بالا و مقاومت کفپوش نسبت به رفت و آمد زیاد
مقاومت نسبت به اثر چرخ تخت های بیمارستان و صندلی چرخ دار
ساده بودن تمیز کاری
توانایی کفپوش در کاهش سرو صدا ها
مقاومت نسبت به مواد شوینده و تمیز کننده ها
بدون درز بودن کفپوش و آنتی باکتریال بودن کفپوش برای کفپوش های مورد استفاده در بخش های خاص مانند بخش عفونی و …
آنتی استاتیک بودن کفپوش برای کفپوش های مورد استفاده در اتاقهای مراقبت ویژه و اتاقهایی که در آنها از تجهیزات الکتریکی حساس استفاده می شود.

استفاده از کفپوش وینیل طرح چوب به عنوان کفپوش اتاق بیمار – کفپوش بیمارستانی

با توجه به نکاتی که در بالا گفته شد می توان نتیجه گرفت که برای انتخاب کفپوش بیمارستانی مورد استفاده در اتاق بیماران یک بیمارستان، به نسبت سایر فضاها، با تنوع انتخاب بیشتری روبرو هستیم. برای چنین فضایی با توجه به نوع و بخش بستری می توان از کفپوش هایی مانند انواع کفپوش های وینیلی بصورت رول و یا کفپوش های وینیل تایلی استفاده نمود. همچنین کفپوش های سرامیکی نیز برای چنین فضاهایی می توانند گزینه ای مناسب باشند. در برخی از بیمارستانها برای القای حس راحتی بیشتر به بیماران بستری شده، در بخشهایی که حساسیت بالایی نداشته و یا در فضاهایی که بیماران مراحل انتهایی بستری قبل از مرخص شدن از بیمارستان را طی می کنند، از گزینه های جسورانه تری مانند انواع موکت، لینولئوم ،سنگ و حتی کفپوش های چوبی و لمینت (پارکت لمینت) نیز استفاده می کنند. البته برای استفاده از این نوع کفپوش های بیمارستانی باید کاملا شرایط خاص بیمارستان و بیماران را در نظر گرفت.