کفپوش سنگ طبیعی – دانستنیهای مفید
در میان همه کفپوشهای ساختمانی، هیچکدام به زیبایی، درخشش و لوکس بودن سنگ طبیعی نیستند. واژه سنگ ساختمانی به گروهی از مواد طبیعی معدنی که از زمین و از دل کوهها استخراج می شوند اطلاق می شود. سنگ طبیعی به لحاظ ساختار طبیعی که دارد در مقابل مواد مصنوعی و سنگهای کارخانه ای قرار می گیرد. در مقاله آشنایی با سنگهای طبیعی به ویژگی ها و شناخت آن پرداخته شده است. کفپوش های سنگی عمدتا شامل سنگ لوح، مرمر، سنگ آهک، تراورتن، گرانیت و ماسه سنگ هستند که هرکدام خصوصیات و ویژگی های خاص خود را دارند و در مقاله های مربوط به هرکدام، درباره آنها صحبت شده است. این نکته حائز اهمیت است که شما هنگام خرید سنگ، از ویژگی های مربوط به هرکدام از سنگهای طبیعی آگاه باشید تا به راحتی تصمیم بگیرید که آیا سنگ مربوطه برای فضای مدنظر شما مناسب است یا خیر.
علاوه بر نکاتی که در مقاله عوامل مهم در انتخاب سنگ به آن اشاره شده، هنگام خرید سنگ طبیعی ساختمانی با کاربرد کفپوش نکات مهمی هستند که در این مقاله به آنها اشاره می شود:
جذب آب
میزان جذب آب سنگ به نوعی نشان می دهد که سنگ چقدر متخلخل است. هر چقدر مقدار جذب آب سنگ بالاتر باشد، سنگ در برابر مواد روغنی و لک ها حساس تر و آسیب پذیرتر است. سنگهای با جذب آب بالا در برابر احتمالات ترک خوردگی و شکستن به خصوص وقتی که در برابر شرایط دمایی بسیار سرد و یخبندان قرار می گیرند ضعیف تر هستند. مقادیر جذب آب برای سنگهای طبیعی متفاوت است، به گونه ای که ماسه سنگ ضعیفترین سنگ در برابر جذب آب بوده و جذب آب بالایی دارد و در مقابل سنگ گرانیت نفوذناپذیرترین سنگ در برابر رطوبت است.
جذب آب به صورت کلی به گروه های زیر دسته بندی می شود:
غیر شیشه ای (Non-vitreous): این گروه بیشترین مقدار جذب آب را دارد. در بیشتر موارد تایل سنگهای غیر شیشه ای نباید در محیطهای مرطوب استفاده شوند.
نیمه شیشه ای (Semi-Vitreous): اگر چه این گروه از سنگها در مقایسه با گروه بالا جذب آب کمتری دارند، با این حال باید دقت داشته باشید که هرچه این سنگها در معرض نم و آب بالاتر باشند، نیاز به مراقبت و نگهداری بیشتری دارند.
شیشه ای (Vitreous): این گروه، سطح استاندارد مجاز جذب آب برای سنگهای کف هستند و سنگهای این گروه برای کاربردهای داخلی و خارجی با ترافیک کم و متوسط، مناسب تلقی می شوند.
نفوذناپذیر (Impervious): این مواد در برابر جذب مایعات مقاوم و غیرجاذب هستند و نگهداری آسانی دارند. سنگهای این گروه به راحتی در کف مراکز خرید با ترافیک بالا استفاده می شوند.
در حالت کلی، ماسه سنگها متخلخل ترین سنگ طبیعی هستند، تراورتن، سنگ آهک و سنگ لوح (سنگ اسلیت) جذب آب متوسطی دارند و سنگ گرانیت تقریبا آب بند بوده و جذب آب ندارد. همچنین باتوجه به نوع پرداخت رویه سنگ، سنگهای پولیش شده نسبت به سنگهای مات و … جذب آب کمتری دارند.
رده کیفی سنگ
برخی از فروشندگان سنگ از سیستم درجه بندی برای تعیین کیفیت سنگ خود استفاده می کنند. این رده بندی می تواند برپایه سایز، شکل، ضخامت سنگ و همچنین شرایط سطح رویه سنگ باشد. درجه بندی کیفی سنگ در سه گروه زیر قرار می گیرد:
درجه یک: اشاره به مواد با کیفیت بالا؛ یکنواخت و همگن در کل سطح سنگ اشاره می کند.
درجه دو: این گروه به مواد با معایب جزئی، همانند خط و خش، پوسته شدگی و یا سطح غیریکنواخت اشاره می کند.
درجه سه: مواد درجه سه معایب بزرگی در سایز، شکل، سطح رویه و … دارند و از اینرو تنها برای استفاده در قطعات تزئینی، دسترسی های فرعی و یا کاربردهای خاص دکوراتیو با ظاهر زنگ زده استفاده می شوند.
البته در برخی موارد درجه بندی های فوق به سه گروه ممتاز، درجه یک و درجه دو تقسیم بندی می شود که باید به آن توجه داشته باشید.
ضریب اصطکاک
این پارامتر تعیین کننده میزان لغزنده بودن سطح است. هرچه ضریب اصطکاک بیشتر باشد، تایل و سنگ به اصطلاح کشش بیشتری دارد. ضریب اصطکاک به خصوص برای محیط های تر همانند کف آشپزخانه ها، حمام ها و فضاهای تجاری پرتردد اهمیت بیشتری دارند. اهمیت اصطکاک آنقدر بالا است که استانداردهایی در این زمینه وجود دارد و برای مثال معلولین جسمی در آمریکا نیاز به مصالح کفپوش با درجه اصطکاک حداقل a.6 نیاز دارند.
از شما دعوت می شود مقاله اصطکاک کفپوشها را مطالعه نمائید.
سنگ طبیعی در فضای داخلی و بیرونی
برخی از سنگهای طبیعی برای استفاده در کف فضاهای بیرونی مناسب تر هستند. عواملی که در بالا به آنها اشاره شد تعیین کننده این است که کدام سنگ قابلیت استفاده در محیط باز و بیرونی را دارد. مواد غیر شیشه ای در برابر لک پذیری، کثیفی و بارانهای اسیدی ضعیف هستند. همچنین امکان ترک خوردن آنها در برابر چرخه ذوب و یخبندان با تغییر فصول سال بالا است. سنگهای با ضریب اصطکاک کم، خطرات لغزدنگی و سر خوردن افراد در شرایط بارندگی و برف را بالا می برند.
اکسیده شدن سنگ طبیعی
سنگهای طبیعی در زیر سطح زمین طی میلیونها سال تشکیل شده اند و اغلب آنها عناصر متفرقه در ساختار خود دارند. گاهی اوقات، عنصر آهن در سنگها وجود دارد که به سطح و رویه سنگ ظاهری با رنگ قرمز روشن و کهربایی می دهد. مشکل برای سنگهای بیرونی و فضای باز است که در آنجا رگه های آهن می تواند اکسیده شود و یک پدیده با نام زنگ زدگی سنگ به وجود بیاید. این مهم در دراز مدت به فاسد شدن و تجزیه سنگ خواهد انجامید.
عوامل انتخاب کفپوش سنگ طبیعی
دلایل عملی تجربی و زیبایی شناختی زیادی برای استفاده از سنگ و انتخاب آن بعنوان کفپوش وجود دارد:
– هر قطعه از سنگ بیانگر جلوه ای منحصر به فرد از زمین است که کفپوش شما را به زیبایی شکل می دهد. کف فضاهای پوشیده شده با سنگ طبیعی شما کاملا خاص و منحصر به فرد است.
– کیفیت سنگها که ناشی از شکل گیری در دل کوهها است، ارتباطی بین فضاهای زندگی شما و دنیای طبیعی ایجاد می کند، این مهم برخلاف دیگر مواد ساختمانی است.
– قطعات سنگ، طبیعی اند، آلودگی ندارند و دوستدار محیط زیست می باشند. خرید سنگهایی که در منطقه تولید شده اند، تاثیرات محیطی انتقال و جابجایی سنگ را کاهش می دهد.
معایب استفاده از کفپوش سنگ طبیعی
استفاده از سنگ طبیعی برای کف فضاها ایراداتی را بهمراه دارد که در اینجا به آنها اشاره می شود:
– بجز سنگ گرانیت و برخی سنگهای لوح، سنگهای طبیعی دارای خلل و فرج هستند و نیاز به اجرای دوره ای لایه درزبند (سیلر) و نگهداری دارند تا سطح رویه آنها را محافظت کند.
– برخی از سنگهای پولیش شده همانند سنگ مرمر نسبت به خط و خش ضعیف و آسب پذیر هستند.
– برخی سنگهای طبیعی بسیار ترد هستند و با ضربه خرد شده و می شکنند.
هنگام خرید سنگ طبیعی برای کفپوش، مهم این است که با توجه به مطالب بیان شده درک درستی از خصوصیات و کاربرد نوع سنگ داشته باشید و اینکه سنگ شما برای فضا مناسب باشد و نحوه نهگداری و محافظت از آن را هم لحاظ کرده باشید.
کتاب جامع آشنایی با سنگهای ساختمانی
جهت دریافت کتاب آشنایی با سنگ های ساختمانی فرم زیر را تکمیل نمایید.
با ما همراه باشید.
جهت اطلاع از آخرین اخبار، مقالات، فیلم های آموزشی، محصولات و برندهای صنعت کفپوش در خبرنامه شیدارک عضو شوید.