مقایسه سنگ و سرامیک کف

همانگونه که در مقاله انواع سنگهای طبیعی آمده است، عمده سنگهایی که ساختمان استفاده می شوند، سنگهای گرانیت، لوح، سنگ آهک، ماسه سنگ، مرمر و تراورتن ها هستند.
سرامیک ها به صورت لعابدار و بدون لعاب تولید می شوند. انواع سرامیکهایی که بعنوان کفپوش نصب می شوند سرامیکهای لعابدار، سرامیک بدون لعاب، تراکوتا و پرسلان ها هستند.
شباهتهای بسیاری بین سرامیک ساختمانی و انواع سنگهای طبیعی وجود دارد. هر دوی آنها گزینه هایی با رویه سخت برای کف هستند که به صورت کلی جذب آب پایینی دارند، در برابر نفوذ آب مقاوم هستند، دوام بالایی دارند و از اینرو برای استفاده بلندمدت بعنوان کفپوش فضای داخلی و خارجی کارایی مطلوبی را دارند. با این حال تفاوتهایی هم بین آنها وجود دارد. نکته کلیدی تفاوت سنگ طبیعی و سرامیک، لعاب شیشه ای (ذوبی) است که روی سرامیک اجرا می شود و آنرا در برابر لک و ضربه، مقاوم می کند. همچنین از آنجا که سرامیک کارخانه ای تولید می شود، با استفاده از تکنولوژی های امروزی فابلیت تولید به شکل دیگر مصالح کفپوش از قبیل چوب، شیشه، فلز و حتی خود سنگ طبیعی را دارد.
سوال بسیاری این است: سنگ یا سرامیک؟ کدامیک برای کف ساختمان مناسبتر است؟ در این مقاله با مقایسه ای بین خواص هرکدام، در این باره صحبت خواهد شد.

۱- خواص طبیعی

هر سنگ طبیعی شکل ظاهری خود را دارد و به نوعی منحصر به فرد است و فقط سنگهای مربوط به یک معدن شبیه هم هستند. همه سنگها حتی محکمترین آنها، ترکهای ریز دارند که باعث نفوذ مواد داخل آنها و در نتیجه آسیب پذیری سنگ می شود. در مقابل سرامیکهای لعابدار و پرسلانها سطحی نفوذناپذیر و یکنواخت را دارند و در رنگهای ثابت، یکنواخت و مشابه می تواند بارها آنها را تولید کرد، بدون اینکه نگران تغییر محسوس شکل ظاهری آن باشیم.

۲- نحوه نصب

سرامیکها را با چسب سرامیک که در ضخامت خیلی کم (حدود ۵ میلیمتر) به کف می چسبانند و البته در مواردی کماکان آنرا با دوغاب نصب می کنند. اما سنگها عموما با ملات ماسه سیمان و به ضخامت تقریبی ۲۰ میلیمتر روی کف اجرا می شوند و در صورت اجرا با ضخامتهای بیشتر، امکان تراز کردن کف (در صورت وجود ناهمواری) وجود دارد. با توجه به آنکه تایل سنگ طبیعی در مقایسه با سرامیک گرانتر بوده و محصول لوکس به حساب می آید و زیرسازی آن هم در ضخامت بیشتر انجام می شود، هزینه کلی نصب سنگ از سرامیک بیشتر است.

۳- نحوه نگهداری سنگ و سرامیک

وقتی صحبت از تخلخل و آسیب پذیری در برابر آب باشد، سرامیکهای بدون لعاب در رده سنگ تراورتن معمولی قرار می گیرند. سرامیک بدون لعاب نیاز به درزبند شدن دارد و باید یک لایه سیلر روی آن (به صورت منظم و دوره ای) اجرا شود تا در برابر لک زدگی محافظت شود. همه سنگهای طبیعی هم باید درزبند شوند. اگرچه برای سنگهای محکم و با تخلخل بسیار کم همانند گرانیت و سنگ لوح، بعضی اوقات تنها اجرای یک لایه محافظ اولیه و نازک کفایت می کند. برای سرامیکهای لعابدار نیاز نیست نگران حضور آب و نفوذ آن به داخل سرامیک باشید. با این حال باید گروت و ماده بندکشی بین سرامیک ها باید در برابر تغییر رنگ، لک شدگی و ایجاد جلبک و باکتری محافظت شوند (با اجرای لایه سیلر) و یا از مواد جدید بندکشی که ثبات رنگ دارند و آنتی باکتریال هستند باید استفاده شود که در مقاله ای جداگانه به این موضوع پرداخته می شود. گروت پایه اپوکسی از این قاعده، مستثناء بوده و تنها ماده ای است که هم برای نصب برخی سنگها و سرامیکها استفاده می شود.

سنگ و سرامیک شیدارک — نمونه ماده بندکشی پایه سیمانی برای نصب سرامیک

۴- نحوه تمیز کردن سنگ و سرامیک

سنگ طبیعی در برابر اسید آسیب پذیر است. از اینرو نباید از تمیزکننده های اسیدی برای تمیز کردن روی سنگ استفاده کرد، زیرا با سنگ واکنش می دهند و یک لک دائم که از بین نمی رود را روی سطح سنگ ایجاد می کنند. اجرای لایه محافظ (سیلر) روی سطح که در بخش بالا اشاره شد، به محافظت از سطح سنگ و سرامیک در برابر ریخته شدن مواد اسیدی همانند سرکه ها کمک می کند.
برای سرامیکهای لعابدار، شما می توانید هرگونه ماده تمیزکننده ای را روی سطح سرامیک به کار ببرید تا بتوانید کف را کاملا از لک و رنگهای ریخته شده مانده روی سرامیک تمیز کنید. در صورت استفاده از مواد شیمیایی قویتر، باید مراقب تجزیه شدن خطوط بندکشی شده بین سرامیک ها باشید. همچنین قبل از اقدام به تمیز کردن کف با ماده شیمیایی، باید مطمئن شوید اتاق از شرایط تهویه مناسبی برخوردار است و سپس برای استفاده از تمیزکننده ها طبق دستورالعمل کارخانه کار کنید.

مطالعه مقاله بیشتر

کفپوش حمام - 5 انتخاب خوب برای کف حمام و سرویس

۵- مقایسه دوام و طول عمر سنگ و سرامیک

مقاومت مکانیکی و ساختاری سرامیک از دمای پخت کلینکر و ماده تشکیل دهنده سرامیک ناشی می شود. پخت در دمای بالاتر، مقاومت و دمای بیشتری به سرامیک می دهد، همانند سرامیک پرسلانی که از پخت در دمای حدود ۱۲۰۰ درجه سانتیگراد تولید می شود. برای کاشی های لعابدار، لعاب سرامیک از ایجاد خط و خش روی سطح سرامیک جلوگیری می کند و همچنین به کاهش خردشدگی و پوسته شدن سطح کمک می کند. دوام سنگ طبیعی باتوجه به نوع سنگ متفاوت است. به گونه ای که سنگ گرانیت و لوح در مقایسه با سنگ مرمر و سنگ آهک بسیار مقاومتر و با دوام تر هستند. با این حال، سنگ طبیعی یک ایراد پنهان دارد در در قطعات و تایل سنگ دیده می شود و آن آسیب پذیری گوشه ها و لبه های آن در برابر ترک خوردگی و لب پر شدن سنگ است.

۶- بخار و هوا

همه سنگها تنفس می کنند! این بدان معنی است که رطوبت از داخل سنگ عبور می کند و سنگها باید در برابر این مشکل با اجرای لایه سیلر، درزبند شوند. اگر شما از سنگ روشن برای کفپوش یک فضا استفاده می کنید، لازم است رطوبت داخل بتن را قبل از اجرا کنترل کنید. اگر رطوبت از داخل سنگ عبور کنند سبب لک شدگی (به خصوص در سنگهای روشنتر) می شود.

نکته آخر

به صورت کلی، انتخاب سنگ و سرامیک با توجه به خصوصیات هرکدام به نیاز معمار و صاحب کار بستگی دارد. همچنین محل نصب کفپوش هم (فضای بیرونی یا داخلی) هم در انتخاب تاثیر گذار است. سرامیک لعابدار انتخاب درست برای کف فضایی است که نگهداری کم، مقاومت در برابر اسید و آسودگی خاطر از دغدغه داشتن کف مدنظر است. باید دقت داشته باشید که سرامیک یک ماده کاملا طبیعی نیست، و از اینرو با اینکه در تایلهای با ظاهر کاملا شبیه سنگ طبیعی تولید می شود، اما قادر به نشان دادن و تولید زیبایی کامل سنگ نیست. به همین دلیل و استفاده از زیبایی مصالح طبیعی، مردم اغلب تمایل دارند تا از مواد طبیعی (با دوام کمتر) همانند سنگهاس طبیعی استفاده کنند، با اینکه می دانند نگهداری و مراقبت بیشتری نسبت به مصالح مصنوعی مانند سرامیک نیاز دارد.
به صورت کلی آن دسته از کارفرمایان که زیبایی طبیعی، الهام پذیری از طبیعت برای آنها در درجه اول اهمیت است و به هزینه توجه نمی کنند (هزینه تامین سنگ و نگهداری آن)، از سنگ طبیعی استفاده می کنند. از سوی مقابل، آن دسته از کارفرمایانی که تنوع زیاد، ثبات و یکنواختی رنگ در یک سطح بزرگ، هزینه پایینتر، نگهداری آسان و امکان تعویض راحت کفپوش برای آنها از اهمیت بیشتری برخوردار است سرامیک برای آنها انتخاب خوبی است.